32

அம்மா
அப்பா
அப்பாயி
அண்ணன்கள்
அண்ணிகள்
குழந்தைகள்
அப்புறம் நான்

கொஞ்சம் பெரிசுதான்
விடுங்கள்

குடும்ப அட்டையில்
கடைசிப்பக்க விளிம்புவரை
பெயர்கள் நீண்டாலும்

கழிவறை ஒன்றுதான்

நகராட்சிக் கழிவறை
வரிசைதான் காலையில்

எழுப்பொலி வைத்துப் போனதுமுண்டு
நிம்மதியாய்க் கழிக்க

எழுப்பொலி
எல்லா அறைகளிலும் ஒலிக்க
புரிந்தது

வதந்தி போல் பரவியிருக்கிறது
நுணுக்கம்

பற்கள் கடித்து
கால்கள் நெருக்கி

அவசர அவஸ்தையில்
கண்கள் செருக

கழிவறை வாளியில்
நீர் விழும் சத்தம்

ஏ.ஆர் ரஹ்மானாவது
இளையராஜாவாவது

வலிக்கும் அவஸ்தை
இடம் கிடைத்த நிம்மதி

தாள் போடும் வேளை
சிணுங்கியது தொலைபேசி

“கொஞ்சம்
யாருன்னு பாரேன்”

குபுக்கென்று கொப்பளித்தது
அம்மாவின் ஞானம்

“எந்தக் கங்காரனோ
ஆமா
இப்ப நீ
எந்த ஊர்ல இருக்கிறதா
சொல்லித் தொலைய?”