காரைக்குடியின் குறுக்கும் நெடுக்குமாய்
சின்னச் சின்னக் குவியல்களாய்க்
கையேந்தித் திரியும் குழந்தைகள் குறித்து வைத்திருந்தேன்
என்ன நடக்கும் என்று இப்படி புலம்பற என்று
பொதுவில் வைப்பதற்குத் தயங்கி
அழைத்து அறிவுரை கூறிய நண்பர்கள் உண்டு
ஏதும் நடக்குமா?
அப்படியே நடந்தாலும் முழு நிவாரணமாக அது அமையுமா?
”அவர்கள்” நம்புவதுபோல ஏதுமே நடக்காதா?
முடிவு சொல்கிற தெளிவோ அறிவோ எனக்கில்லை
புவியரசு அய்யா ஒருமுறை சொன்னார்,
”ஒரு குழந்தையும் அம்மாவும் நடந்து போகிறார்கள்
அம்மாவை ஒரு சிறு கூட்டம் தொந்தரவு செய்கிறார்கள்
என்ன நடக்கிறது என்று குழந்தைக்குத் தெரியாது
ஆனால் அம்மாவிற்கு ஏதோ ஆபத்து என்பதை அந்தக் குழந்தை உணர்கிறாள்
தன்னால் காப்பாற்ற முடியாது
அழுகிறாள்
சத்தமாய் அழுகிறாள்
அந்தச் சத்தம் அவளது அம்மாவைக் காப்பாற்றும் என்று நம்புகிறாள்
அந்த அழுகைச்சத்தமாக வருகிற எழுத்துதான் எழுத்து”
என்று
அதைத்தான் செய்ய முயற்சிக்கிறேன்
நிச்சயமாக ஏதேனும் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கைத் துளிர்க்கிறது
அதன் பொருட்டே ஒரு கோப்பை தேநீர் குடித்தேன்
எல்லோரும் சத்தம் போட்டால் இன்னும் கொஞ்சம் உரத்துக் கேட்கும்
அவ்வளவுதான்
பெரியார் மண்
திராவிடம் ஆள்கிற பூமி
பண்டிதருக்கும், திராவிடத்திற்கும், இடதுசாரிகளுக்கும், அம்பேத்கரிஸ்டுகளுக்கும் நிச்சயமாக சொந்தமான பூமி
இந்தப் பூமியில் எந்தக் குழந்தையும்
அது எந்த மண்ணைச் சேர்ந்த குழந்தையாக இருந்தாலும்
கையேந்தக் கூடாது
புத்தகம் கையெடுக்க வேண்டும்
கூட்டம் கூட்டமாக குழந்தைகள் கையேந்துகிறார்கள் என்று கதறுவதும் அதற்காகத்தான்
No comments:
Post a Comment
வணக்கம். வருகைக்கு நன்றி. தங்கள் கருத்துகளை வழங்கவும்.
தமிழில் டைப் செய்ய Click செய்யவும்